Δύο μεταφραστές επιχειρούν πάνω στο ποίημα της Dorothy Parker "Δίλημμα"
ΔΙΛΗΜΜΑ.
Αν ήμουν ήσυχη και αν ήμουν γλυκειά,
Και άπλωνα την καρδιά μου στα πόδια σου,
Και σου ‘λεγα, τις σκέψεις μόνο τις αγαπημένες μου,
Και αποδεχόμουν τα μικρά σου ψέμματα, για αλήθειες.
Και αν σου ‘λεγα μόνο “ναί”
και μετά,
“έτσι είναι αγάπη μου”,
και πάλι “ναί”.
Και αν χαμήλωνα το βλέμμα μου,
και έτρεμα στο σούφρωμα των φρυδιών σου,
Και αν, ποτέ,
δεν αντιρωτούσα τις κουβέντες μου,
Αγάπη μου!
Τρέχοντας θα 'φευγες μακριά μου!
Αν ήμουν ευαίσθητη και αν ήμουν τρελή,
Και αν την καρδιά μου,
μοιραζόμουνα με τον καθένα,
Και άν, μετά,
το κεφάλι μου στον τοίχο, το κτυπούσα,
Πότε;
αναρωτιέμαι,
το κατώφλι μου θα περνούσες.
Και αν σε αμφισβητούσα,
και σου γκρίνιαζα, και σου φώναζα
“αντίο”,
μα έμενα εδώ,
Και άν,
την χαρά σου ρήμαζα,
και την εμπιστοσύνη σου ρουφούσα,
ούτε την σκόνη του φευγιού σου αγάπη μου
δεν θα ‘χα δει…
Aπόδοση/Μετάφραση:Τζούτζη Μαντζουράνη.
Δίλημμα- της Ντόροθυ Πάρκερ
.
Αν ήμουν ήσυχη και τρυφερή,
Και την καρδιά μου άπλωνα στα πόδια σου,
Και μόνο τις πιο όμορφες σκέψεις μου σού έλεγα,
Κι έπαιρνα το εύκολο το ψέμα σου για αλήθεια•
Κι αν μόνο “Ναί” ψιθύριζα κι έπειτα
'' Έτσι είναι αγάπη μου” και πάλι ''Ναι'',
Και έριχνα το βλέμμα κάτω ντροπαλά
Τρέμοντας στο συνοφρύωμά σου,
Και τις κουβέντες μου άκριτες κρατούσα
Αγάπη μου, θα το 'βαζες στα πόδια!
Αδύναμη αν ήμουν και τρελή,
Και την καρδιά με τον καθένα μοιραζόμουν,
Παρά στον τοίχο να χτυπάω το κεφάλι μου,
Πόσες φορές θα διάβαινες μορφάζοντας την πόρτα μου•
Και αν σε αμφισβητούσα και σου γκρίνιαζα,
Κι ''Αντίο'' ούρλιαζα μ' ακόμα εδώ στεκόμουν,
Αν τη χαρά σου ρήμαζα και γκρέμιζα την πίστη σου σε μένα-
Ούτε τη σκόνη σου δεν θα προλάβαινα να δω!
.
Απόδοση - Δ. Νικηφόρου
.